|
|
Budynki - info
Budynki wielokondygnacyjne:
Systemy statyczno-konstrukcyjne:
- system przegubowy z tężnikami pionowymi w postaci ścian
- system ram płaskich
- system ram z płaskimi tężnikami pionowymi
- system przegubowy z płaskimi tężnikami pionowymi
- ustroje trzonowe
- system przegubowy z usztywnieniem w postaci złożonych układów kratowych
- ustroje powłokowe
Obiekty sportowe:
Budynek wielokondygnacyjny ma więcej niż 2 kondygnacje nadziemne.
Rozróżnia się budynki:
- niskie - do 4 kondygnacji (do 12 m nad poziomem terenu),
- średnio wysokie - od 5 do 9 kondygnacji lub od 12 do 25 m,
- wysokie - ponad 9 kondygnacji lub od 25 do 55 m,
- wysokościowe - ponad 55 m nad poziomem terenu.
Budynki wysokie i wysokościowe, których długość i szerokość są do siebie podobne i kilkakrotnie mniejsze niż
wysokość określa się jako budynki wieżowe.
Pod względem konstrukcyjnym budynki wielokondygnacyjne można ogólnie podzielić na:
W jednym budynku mogą być stosowane obydwa rozwiązania konstrukcyjne.
Poszczególne elementy konstrukcyjne budynku, a więc stropy, ściany nośne bądź słupy oraz część podziemna,
powinny być ze sobą powiązane w sposób zapewniający sztywność przestrzenną całej konstrukcji
budynku.
To powiązanie elementów ma na celu utworzenie układu konstrukcyjnego niezmiennego geometrycznie,
bezpiecznie przenoszącego i przekazującego na podłoże gruntowe obciążenia poziome i pionowe działające na
budynek, np. od sarahą wiatru, a także ochronę budowli przed nadmiernymi odkształceniami.
W konstrukcjach ścianowych sztywność przestrzenną jest zapewnioną dzięki współpracy ścian podłużnych, które
są połączone stropami. W konstrukcjach szkieletowych celowi temu służą pionowe ściany usztywniające, ramy o
węzłach sztywnych lub inne stężenia typu kratowego oraz współpracujące z nimi stropy.
Rolę ścian usztywniających
mogą spełniać ściany klatek schodowych bądź szybów wind. Często, zwłaszcza w budynkach średnio wysokich i
wyższych, zapewnieniu sztywności przestrzennej budynku służy trzon monolityczny, z którym współpracują elementy
obudowy i stropy.
Najwyższe budynki szkieletowe na świecie:
Burdż Chalifa, Dubaj (828,00 m)
Taipei 101, Republika Chińska (509,00 m)
Petronas Towers, Kuala Lumpur (452,00 m)
Sears Tower, Chicago (441,96 m)
Empire State, New York (381,00 m)
Standard Oil, Chicago (343,50 m)
John Hancock Center, Chicago (343,50 m)
Chrysler, New York (318,82 m)
Rockefeller Center, New York (259,08 m)
Chase Manhattan, New York (247,80 m)
IDS Center, Minneapolis (235,30 m)
|
|
Strona główna
