|
|
Konstrukcje zespolone - łączniki sworzniowe
Konstrukcje zespolone - łączniki sworzniowe z łbami w płytach jednolitych i obetonowaniu
Obliczeniową nośność na ścinanie łączników sworzniowych z łbem spawanym automatycznie
wyznacza się ze wzorów:
lub
przyjmowana jest wartość mniejsza:
)
dla 3 ≤ hsc / d ≤ 4
dla hsc / d > 4
gdzie:
γV = 1,25 - współczynnik częściowy,
d - średnica trzpienia sworznia 16 mm ≤ d ≤ 25 mm,
fu - wytrzymałość na rozciąganie materiału sworznia, ale nie więcej niż 500 MPa,
fck - charakterystyczna wytrzymałość na ściskanie betonu (walcowa) w
rozpatrywanym wieku betonu, o gęstości nie mniejszej niż 1750 kg/m3,
hsc - całkowita nominalna wysokość łącznika sworzniowego.
Kiedy sworznie z łbami w połączeniu ścinanym są dodatkowo bezpośrednio rozciągane,
wyznacza się obliczeniową wartość siły rozciągającej przypadającej na jeden
sworzeń Ften.
Łączniki sworzniowe z łbami
Całkowita wysokość łącznika powinna być nie mniejsza niż 3d,
gdzie d jest średnicą trzpienia.
Łeb (główka) powinien mieć średnicę nie mniejszą niż 1,5d
i wysokość nie mniejszą niż 0,4d.
W elementach rozciąganych i poddanych obciążeniom zmęczeniowym, średnica
przyspawanego łącznika nie powinna przekraczać 1,5-krotnej grubości półki,
do której jest on przyspawany chyba, że badania nośności zmęczeniowej
sworznia jako łącznika ścinanego pozwolą na większą. Odnosi się to również
do sworzni przyspawanych bezpośrednio nad środnikiem.
Odległość między łącznikami w kierunku siły ścinającej powinna być nie
mniejsza niż 5d, odległość w kierunku poprzecznym do siły ścinającej
powinna być nie mniejsza niż 2,5d w pełnej płycie i 4d w innych przypadkach.
Z wyjątkiem przypadków, gdy łączniki są umieszczone bezpośrednio nad
środnikiem, średnica przyspawanego łącznika powinna być nie większa
niż 2,5-krotna grubość tej części, do której jest przyspawany, chyba że
badania nośności łącznika ścinanego wyrażą inaczej.
|
|
Strona główna
