|
Metoda nominalnej krzywizny - konstrukcje żelbetowe
Metoda nominalnej krzywizny - według Eurokodu 2
Metoda ta jest odpowiednia przede wszystkim przy obliczaniu elementów wydzielonych ze stałą
siłą normalną i określoną efektywną długością l0. Metoda daje nominalny moment drugiego
rzędu na podstawie ugięcia, które z kolei ustala się na podstawie efektywnej długości i
oszacowanej maksymalnej krzywizny.
Otrzymany moment obliczeniowy stosuje się do obliczania przekrojów poprzecznych ze
względu na moment zginający i siłę podłużną.
Momenty zginające
Moment obliczeniowy wyznacza się ze wzoru:
w którym:
M0Ed - jest momentem pierwszego rzędu zawierającym wpływ imperfekcji,
M2 - jest nominalnym momentem drugiego rzędu.
Maksymalna wartość MEd zależy od rozkładów M0Ed i M2,
rozkład M2 wzdłuż długości efektywnej może być przyjęty jako paraboliczny
lub sinusoidalny.
W elementach statycznie niewyznaczalnych M0Ed określa się dla rzeczywistych
warunków brzegowych, podczas gdy M2 będzie zależeć od warunków brzegowych
poprzez efektywną długość.
Jeżeli na końcach elementu występują momenty pierwszego rzędu M01 i M02, a
pomiędzy tymi końcami nie ma obciążenia, to te momenty można zastąpić ekwiwalentnym
momentem pierwszego rzędu M0e:
Jeżeli momenty M01 i M02 powodują rozciąganie po tej samej stronie elementu,
to należy im przypisać ten sam znak, w przeciwnym przypadku należy im przypisać różne znaki.
Ponadto końce elementu należy ponumerować tak, żeby zachodziła nierówność |M02| ≥ |M01|.
Nominalny moment drugiego rzędu M2 oblicza się ze wzoru:
w którym:
NEd - jest wartością obliczeniową siły podłużnej,
e2 - jest ugięciem według wzoru:
1/r - jest krzywizną,
l0 - jest długością efektywną,
c - jest współczynnikiem zeleżnym od rozkładu krzywizny.
Jeżeli przekrój poprzeczny jest stały, to zwykle przyjmuje się c=10 (π2).
Jeżeli moment pierwszego rzędu jest stały, to należy wziąć pod uwagę mniejszą
wartość c (8 jest dolną granicą odpowiadającą stałemu momentowi całkowitemu).
Wartość π2 odpowiada sinusoidalnemu rozkładowi krzywizny. Wartość c
dla stałej krzywizny wynosi 8. Należy zauważyć, że c zależy od rozkładu całkowitej
krzywizny, podczas gdy c0 zależy tylko od krzywizny odpowiadającej
momentowi pierwszego rzędu.
Krzywizna
Do elementów o stałym symetrycznym przekroju poprzecznym (uwzględniając zbrojenie) można
stosować wzór:
w którym:
Kr - jest współczynnikiem poprawkowym zależnym od siły podłużnej,
Kφ - jest współczynnikiem zależnym od pełzania,
d - jest wysokością użyteczną przekroju.
Jeżeli zbrojenie nie jest zgrupowane po przeciwnych stronach przekroju, a jego część jest
rozłożona wzdłuż wysokości przekroju, równolegle do płaszczyzny zginania, to wartość d
określa się ze wzoru:
w którym is jest promieniem bezwładności całego pola zbrojenia.
Wartość Kr wyznacza się ze wzoru:
lecz nie więcej niż 1,0
w którym:
n=NEd/(Acfcd) - jest względną siłą podłużną,
NEd - jest wartością obliczeniową siły podłużnej,
nbal - jest wartością n, dla której osiąga się maksymalny moment graniczny;
można przyjmować nbal = 0,4,
As - jest polem przekroju zbrojenia (całego),
Ac - jest polem przekroju poprzecznego betonu.
Wpływ pełzania należy uwzględniać stosując współczynnik Kφ wedlug wzoru:
lecz nie mniej niż 1,0
w którym:
φef - jest efektywnym współczynnikiem pełzania,
λ - jest smukłością.
|
|