|
|
Organizacja ruchu - oznakowanie dróg i ulic
Znakowanie poziome dróg ma na celu:
- zwiększenie bezpieczeństwa uczestników ruchu i innych osób znajdujących się na drodze,
- usprawnienie ruchu pojazdów i ułatwienie korzystania z drogi.
Rys. Rondo turbinowe
Rys. Skrzyżowanie skanalizowane
Znaki poziome mogą występować samodzielnie lub w powiązaniu ze znakami pionowymi.
Umożliwiają one przekazywanie kierującym pojazdami informacji o przyjętym sposobie prowadzenia ruchu, nawet tam,
gdzie zastosowanie innego rodzaju oznakowania jest niewystarczające lub niemożliwe.
Oznakowaniu poziomemu podlegają na całej długości:
- drogi krajowe i wojewódzkie w zakresie linii segregacyjnych i krawędziowych, na odcinkach o
szerokości jezdni 6 m i większej,
- drogi krajowe i wojewódzkie w zakresie linii krawędziowych, na odcinkach o szerokości
mniejszej niż 6 m.
Na drogach krajowych i wojewódzkich o szerokościach jezdni mniejszych niż 6 m
organ zarządzający ruchem może:
- dopuścić stosowanie linii krawędziowych tylko w miejscach niebezpiecznych,
- zdecydować o wprowadzeniu oprócz linii krawędziowych linii segregacyjnych (wydzielić pasy ruchu) na
jezdni o szerokości od 5,8 m do 6,0 m.
Na drogach powiatowych i gminnych zaleca się stosować zasadę oznakowania poziomego jak dla dróg
krajowych i wojewódzkich. Zakres oznakowania może być ograniczony przez organ zarządzający ruchem
do miejsc niebezpiecznych.
Do miejsc i odcinków niebezpiecznych zalicza się w szczególności:
- skrzyżowania,
- przejazdy kolejowe i tramwajowe,
- przejścia dla pieszych i przejazdy dla rowerzystów,
- łuki poziome i pionowe o niedostatecznej widoczności,
- łuki oznaczone znakami ostrzegawczymi ostrzegającymi o niebezpiecznych zakrętach,
- tunele i dojazdy do tuneli,
- odcinki dróg o wzmożonym ruchu pieszym i rowerowym bez wydzielonych ciągów dla tego ruchu,
- odcinki dróg o zwiększonej wypadkowości.
Oznakowanie drogowe poziome ze względu na funkcje i kształt dzieli się na:
- znaki podłużne i poprzeczne,
- strzałki,
- znaki uzupełniające,
- punktowe elementy odblaskowe.
W zależności od rodzaju i sposobu zastosowania znaki poziome mogą mieć znaczenie prowadzące, segregujące,
informujące, ostrzegawcze, zakazujące lub nakazujące.
Oznakowanie poziome powinno charakteryzować się:
- dobrą widocznością w ciągu całej doby,
- wysokim współczynnikiem odblaskowości, również w warunkach dużej wilgotności, np. podczas opadów deszczu,
- zachowaniem minimalnych parametrów odblaskowości w całym okresie użytkowania,
- odpowiednią szorstkością zbliżoną do szorstkości nawierzchni, na której są umieszczone,
- odpowiednim okresem trwałości,
- odpornością na ścieranie i zabrudzenie,
- szybką metodą aplikacji, uwzględniającą również wymogi ekologiczne.
Oznakowanie poziome ze względu na grubość użytego materiału dzieli się na:
- cienkowarstwowe 0,3 ÷ 0,8 mm (mierzone na mokro),
- grubowarstwowe 0,9 ÷ 3,5 mm,
- punktowe elementy odblaskowe do 25 mm.
Oznakowanie cienkowarstwowe wykonywane jest przy użyciu:
- farb rozpuszczalnikowych,
- wodorozcieńczalnych,
- chemoutwardzalnych nakładanych na mokro.
Oznakowanie grubowarstwowe wykonywane jest przy użyciu mas chemoutwardzalnych,
mas termoplastycznych, materiałów prefabrykowanych, wśród których wyróżnia się między
innymi: odblaskowe taśmy nieprofilowane i profilowane.
Dla uzyskania odblaskowości oznakowania stosuje się mikrokulki szklane lub
ceramiczne o współczynniku załamania światła powyżej 1,5. Dopuszcza się stosowanie
na liniach krawędziowych wygarbień o szerokości 4 mm do 10 mm i całkowitej wysokości do 8 mm,
umieszczanych w regularnych odstępach do 20 cm.
Na autostradach, drogach ekspresowych i drogach dwujezdniowych zaleca się dla linii krawędziowych
stosowanie oznakowania grubowarstwowego profilowanego lub strukturalnego, powodującego podczas
najechania na linię powstanie efektu akustycznego,
ostrzegającego kierującego że zjechał poza pas ruchu.
Znaki poziome barwy żółtej stosuje się w przypadku czasowych zmian organizacji ruchu,
jeżeli na jezdni pozostaje oznakowanie stałe barwy białej. Znaki barwy białej, które
nie obowiązują w czasowej organizacji ruchu, powinny
być przekreślone kreskami barwy żółtej o szerokości minimum 12 cm. Do wykonywania oznakowania
tymczasowego barwy żółtej należy stosować materiały łatwe do usunięcia np. taśmy odblaskowe.
Linie wyznaczające pasy ruchu zaleca się uzupełnić punktowymi
elementami odblaskowymi z odbłyśnikami barwy żółtej. Jeżeli czasowa organizacja ruchu zastosowana
jest na odcinkach, na których dotychczasowe oznakowanie poziome zostaje usunięte lub zakryte
(na skutek sfrezowania nawierzchni lub ułożenia tymczasowego
nowej nawierzchni), do oznakowania
stosuje się oznakowanie barwy białej.
Czasowe oznakowanie poziome powinno być wykonane z materiałów odblaskowych. Do oznakowania
tymczasowego należy stosować:
- farby odblaskowe,
- taśmy samoprzylepne,
- punktowe elementy odblaskowe.
Stosowanie farb dopuszcza się wyłącznie w takich przypadkach, gdy w wyniku przewidywanych robót
nawierzchniowych oznakowanie to po ich zakończeniu będzie całkowicie niewidoczne, np. zostanie
przykryte nową warstwą ścieralną nawierzchni.
Tymczasowe oznakowanie poziome powinno cechować się:
- prostą metodą aplikacji,
- łatwością usuwania bez pozostawiania śladów lub niszczenia nawierzchni jezdni.
|
|
Strona główna
