|
|
Ronda średnie i duże
Średnie rondo jest skrzyżowaniem o ruchu okrężnym, o średnicy zewnętrznej
krawędzi jezdni 41-65 m z wyspą środkową. Ma ono jedno- lub dwupasową jezdnię
wokół wyspy środkowej i może mieć więcej niż cztery wloty.
Duże rondo jest skrzyżowaniem o ruchu okrężnym, o średnicy zewnętrznej
krawędzi jezdni większej od 65 (55) m z wyspą środkową. Duże rondo może
mieć więcej niż cztery wloty i jezdnię wokół wyspy środkowej o jednym lub
dwóch, a wyjątkowo (przy sygnalizacji) trzech pasach ruchu. W uzasadnionych
przypadkach może być wyposażone w sygnalizację świetlną. Przy bardzo dużej
średnicy ronda, na odcinkach jezdni na rondzie między sąsiednimi wlotami,
może zachować przeplatanie strumieni ruchu.
PROJEKTOWANIE ŚREDNIEGO RONDA
Podstawowe elementy geometryczne średniego ronda:
- średnica zewnętrzna,
- średnica wyspy środkowej,
- szerokość jezdni ronda.
Dobór średnicy zewnętrznej średniego ronda jest uzależniony od następujących
czynników:
1) lokalizacji (teren zabudowy lub poza terenem zabudowy) i lokalnych
ograniczeń terenowych,
2) przekrojów dróg dochodzących do ronda (1x2 lub 2x2 pasy) i szerokości jezdni
ronda,
3) natężeń ruchu pojazdów, pieszych i rowerzystów oraz prędkości ruchu na dojeździe,
4) wyboru pojazdu miarodajnego dla danego ronda i konieczności zapewnienia
przejezdności dla długich pojazdów ciężarowych i autobusów.
Rondo średnie powinno zapewniać przejezdność wszystkim typom pojazdów
dopuszczonych powszechnie do ruchu na ogólnodostepnych skrzyżowaniach.
Dla jednopasowych rond średnich, zlokalizowanych w strefach podmiejskich
i na wlotach do miasta, zalleca się przyjmowanie średnicy zewnętrznej w
granicach 41 ÷ 45 m, ze względu na bezpieczeństwo
ruchu. Również poza terenem zabudowy zaleca się średnicę zewnętrzną nie
większą niż 50 m, chyba że: do ronda dochodzi liczba
wlotów większa niż cztery, są one nierówno rozłożone wokół jezdni ronda
(niekorzystne, mniejsze niż 80° kąty krzyżujących się dróg) oraz do
ronda dochodzą drogi dwujezdniowe z szerokim pasem dzielącym.
Wyspa środkowa jest nieprzejezdna i jest najważniejszym elementem
funkcjonalnym ronda, decydującym o zajęciu terenu, o bezpieczeństwie ruchu i o
estetyce rozwiązania. Wielkość i ukształtowanie wysokościowe wyspy środkowej w
istotny sposób wpływają na rozpoznawalność i czytelność ronda. Zaleca się
obramowanie wyspy krawężnikiem, który powinien uniemożliwić spływ gruntu z wyspy
na jezdnię. Wyspę można również obramować wąskim pierścieniem dla zwiększenia
dostrzegalności wyspy, o konstrukcji podobnej jak dla rond małych.
Rondo i wyspa środkowa stanowią koła o wspólnym srodku, a osie dróg dojazdowych
należy trasować podobnie jak w przypadku małych rond, tj. promieniście w stosunku
do srodka koła. Wyspa środkowa powinna mieć kształt koła, co zapewnia stałą
krzywiznę łuku wewnętrznego jezdni ronda. Nie zaleca się projektowania wysp
owalnych. Środkowa część wyspy musi być dobrze widoczna ze wszystkich wlotów i
powinna tworzyć optyczną przeszkode dla kierowców zbliżających się do ronda.
Wyspy środkowe o średnicy Dz ≥ 50 m nie muszą
być nieprzeźroczyste dla samochodów osobowych.
Na rondzie średnim należy spełnić wymogi widoczności. Elementy ograniczające
widoczność nie mogą znajdować się w wyznaczonym polu tej widoczności. Na
zewnętrznej części wyspy (do 2,0 m) zaleca się wyłącznie trawniki. Ze względów
bezpieczeństwa należy unikać umieszczania trwałych przeszkód na wyspie środkowej
na przedłużeniach torów jazdy z wlotów ronda.
Zaleca się przyjmowanie jezdni jednopasowych rond średnich o szerokości
6,0 m, z dopuszczeniem szerokości 7,0 m
przy Dz ≥ 50 m.
Na rondach jednopasowych i na rondach dwupasowych jest zalecany wąski pierścień
o szerokości 0,5 m ÷ 1,0 m, który, oprócz poprawy
przejezdności, ma za zadanie poprawiać czytelność wyspy ronda, co należy
uwzględniać przy doborze nawierzchni pierścienia.
Pochylenie poprzeczne jezdni rond średnich należy przyjmować o wartości
2,0% ÷ 2,5% w kierunku od wyspy środkowej.
Ze względów bezpieczeństwa ruchu zaleca się trasowanie osi drogi dojazdowej
możliwie prostopadle do stycznej do okręgu ronda i jej naprowadzenie na
środek ronda, aby uzyskać wygięcie toru jazdy pojazdów jadących na wprost
przez rondo. Równocześnie zaleca się stosowanie szerszych wysp dzielących
na wlotach, niż na małych rondach.
c.d.n.
|
|
Strona główna
